خرس های برنستین - گنج ساحلی

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

خرس های برنستین: گنج ساحلی

خونواده ی خرس ها داشتن میرفتن کنار دریا. اونها داشتن از روی یه پل رد میشدن. پل به جزیره ی مرغ دریایی خندان می رسد. به خاطر این اسمش رو گذاشته بودن جزیره ی مرغ دریایی خندان که کلی مرغ دریایی خندان اونجا زندگی می کردن. مرغ دریایی های خندان همینطور که توی آسمون حرکت میکردن میگفتن: ها! ها! ها! خواهر خرسه پرسید: نزدیک شدیم؟ بابا خرسه گفت: بله. اون خونه رو توی ساحل می بینین؟ ما قراره اونجا بمونیم.

خونواده ی خرس ها وسایلشون رو از توی ماشین بیرون آوردن. بعد وسایلشون رو بردن توی خونه. برادر خرسه و خواهر خرسه و بابا خرسه مایوهاشون رو پوشیدن. مامان خرسه تصمیم گرفت شنا رو بذاره برای بعد. برادر خرسه گفت: بیا بابا جون. بیا بریم ساحل. بابا خرسه گفت: همم. یه چیزی توی کمد پیدا کردم. برادر خرسه پرسید: چی هست؟ بابا خرسه گفت: یه نقشه است. یه نقشه ی گنج قدیمی که مال دزدهای دریاییه. مامان خرسه گفت: جدی میگی، عزیزم؟ بابا خرسه گفت: نوشته قبلاً به اینجا میگفتن تنگه ی دزدهای دریایی! نوشته دزدهای دریایی غنایمشون رو اینجا قایم کردن. خواهر خرسه پرسید: غنایم یعنی چی، بابا جون؟ بابا خرسه گفت: یعنی گنج. گنج دزدهای دریایی. مثلاً نقره، طلا، الماس و یاقوت. مامان خرسه گفت: عزیزم، بس کن. برادر خرسه پرسید: فکر میکنین این نقشه واقعیه؟ بابا خرسه گفت: فقط از یه طریق میشه فهمید. دنبالم بیاین.

بابا خرسه یه بیل برداشت و سه تایی رفتن ساحل. روز آفتابی و روشنی بود. دریا برق می زد. موج ها به ساحل میخوردن. مرغ دریایی های خندان میگفتن: ها ها ها! بابا خرسه شروع کرد به کندن. بچه خرس ها توی دریا شلپ و شولوپ میکردن. برادر خرسه پرسید: چیزی پیدا کردین، بابا جون؟ بابا خرسه گفت: فعلاً که نه. فقط چند تا پوسته ی صدف کهنه پیدا کردم. خواهر خرسه پرسید: این یکی چیه، بابا جون؟ بابا خرسه گفت: اون یه پوسته ی صدف دو کفه ایه. خواهر خرسه گفت: بزرگه و خاکستری. برادر خرسه پرسید: این یکی چیه؟ بابا خرسه گفت: اون پوسته ی گوش ماهیه. برادر خرسه گفت: ناهمواره و سیاه.

بابا خرسه به نقشه ی گنج نگاه کرد و گفت: همم. حتماً جای درستش اینجا نیست. پس رفت یه جای دیگه و دوباره شروع کرد به کندن. برادر خرسه پرسید: هنوز گنج پیدا نکردین؟ بابا خرسه گفت: نه، فقط بازم پوسته ی صدف کهنه پیدا کردم. برادر خرسه پرسید: این یکی چیه؟ بابا خرسه گفت: اون پوسته ی اسکالوپ ه. خواهر خرسه گفت: خوشگله و صورتی. برادر خرسه پرسید: پوسته ی صدف به چه دردی میخوره؟ بابا خرسه گفت: پوسته ی صدف ها خونه ی بعضی از جونورای دریایی ان. پوسته ی صدف دو کفه ای خونه ی یه صدف دو کفه ای بوده. پوسته ی گوش ماهی خونه ی یه گوش ماهی بوده. پوسته ی اسکالوپ هم خونه ی یه اسکالوپ بوده.

آفتاب می تابید و دریا برق می زد. موج ها به ساحل میخوردن و مرغ های دریایی میگفتن: ها ها ها. خواهر خرسه پرسید: بابا جون، چه بلایی سر صدف دو کفه ای و گوش ماهی و اسکالوپ اومده؟ بابا خرسه گفت: گمونم احتمالاً مرغ دریایی های خندان خوردنشون.

بابا خرسه دوباره به نقشه ی گنج نگاه کرد و گفت: همم. حتماً جای درستش اینجا نیست. پس رفت یه جای دیگه و دوباره شروع کرد به کندن. خواهر خرسه پرسید: هنوز گنج پیدا نکردین؟ بابا خرسه گفت: نه متأسفانه. فقط چند تا صدف کهنه ی دیگه.

بابا خرسه گفت: یه چیزی رو میدونین؟ دنبال گنج گشتن باعث میشه آدم گرمش بشه. مرغ دریایی های خندان گفتن: هاهاها! بابا خرسه گفت: همم. به نظرتون اون مرغ دریایی ها دارن به ما و دنبال گنج گشتنمون می خندن؟ برادر خرسه گفت: به هیچ وجه! ما اومده بودیم دنبال گنج و پیداش هم کردیم. ما گنج دریا رو پیدا کردیم. خواهر خرسه گفت: درسته. اونم یه سطل پر!

بابا خرسه گفت: وقت آبتنیه! بعد از اینکه بابا خرسه و بچه خرس ها خنک شدن راه افتادن سمت خونه تا گنجشون رو به مامان خرسه نشون بدن. برادر خرسه گفت: بابا جون، حالا با اون نقشه ی گنج چیکار میکنی؟ بابا خرسه گفت: همم، شاید بذارمش توی کمد که بابا خرسه ی بعدی پیداش کنه.