جورج کنجکاو و توله سگ ها

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

جورج کنجکاو و توله سگ ها

این جورجه. جورج یه میمون کوچولوی خوب و همیشه کنجکاوی بوده. یه روز جورج برای قدم زدن با دوستش مردِ کلاه زرد، میره بیرون.

وقتی برای استراحت نشستن، یه گربه ی کوچولو و ریزه دیدن که از زیر بوته ها زیر چشمی نگاه می کرد. گربه، مثل اینکه ترسیده بود.

مرد کلاه زرد گفت: “شاید گم شده.” مرد کلاه زرد و جورج با هم، پارک رو برای پیدا کردنِ صاحبِ گربه-ی کوچولو گشتن. ولی گربه کوچولو تنهایِ تنها بود.

مرد گفت: “این گربه برای تنها بودن خیلی کوچیکه. باید ببریمش به پناهگاهِ حیوانات، جاییکه بتونن مواظبش باشن، و براش یه خونه پیدا کنن.” بنابراین، جورج، و گربه ی کوچولو و مردِ کلاه زرد رفتن به پناهگاه حیوانات.

مدیر پناهگاه از دیدن اونها خوشحال بود. اون گفت: “کار خوبی کردید که بچه گربه رو آوردید اینجا. خوشحال میشیم ازش مراقبت کنیم.”

جورج، بچه گربه رو داد به مدیر، بعد اون و مرد کلاه زرد رفتن داخل. مدیر گفت : “بیاید تو، ولی مراقب باشید کجا پاتون رو میذارید. ما یه عالمه توله سگ داریم که یکی شون از قفسش اومده بیرون. هنوز دنبالش می گردیم، پس لطفاً مراقب باشید.” بلافاصله در رو پشت سرشون بست.

جورج تا حالا به پناهگاه حیوانات نیومده بود. اونجا از همه نوع حیوانات مراقبت می کردن. جورج، گربه ها، خرگوش ها، لاک پشت ها، و خوک های گینه ای دید. اون حتی یه مار دید.

ولی هیچ توله سگی ندید.

مرد کلاه زرد گفت: “جورج، من باید چند تا کاغذ رو امضا کنم. لطفاً همین جا بمون و زیادی کنجکاو نباش.”

درست بعد از اینکه مرد کلاه زرد از اتاق رفت بیرون، جورج صدای پارس شنید. ولی صدا از کجا میومد؟ جورج کنجکاو بود. اون رفت دنبال صدای پارس …

و یه اتاق پر از سگ پیدا کرد! اونجا سگ های زرد، سگ های خال خالی، سگ هایی با پشمِ نرم، و سگ های پشمالو بودن. سگ های آروم و سگ های پر سر و صدا، و حتی یه سگ بدون دُم، اونجا بود. ولی توله ها کجا بودن؟ بعد، جورج یه دُم کوچیک دید که تکون می خوره. بعد یکی دیگه. و یکی دیگه!

همین که جورج توله سگ ها رو دید، نمی تونست ازشون چشم برداره. باید یکی شون رو ناز می کرد. اونجا یه توله بود! توله از جورج خوشش اومده بود. جورج می خواست توله رو بغل کنه. به آرومی، در رو باز کرد …

ولی قبل از اینکه دست جورج به توله برسه، سگِ مادر در رو هل داد و باز کرد و مثل یه گلوله دوید بیرون! جورج سعی کرد بعد از اون در رو ببنده، ولی توله سگ ها خیلی سریع بودن! جورج نمی تونست هیچ کاری انجام بده.

توله ها، همه جا بودن! توله ها زیر میز قایم شدن. توله ها، روی خرگوش ها پارس می کردن. یکی از توله ها با سیم تلفن بازی می کرد، و یکی شون رفته بود رو قفس تا شلوغیِ بقیه رو تماشا کنه. بعد از کمی، همه ی سگ ها پارس می کردن، همه ی گربه میو میو می کردن، و خرگوش ها رفته بودن گوشه ی قفس شون صدا می کردن.

مدیر همین که همراهِ مرد کلاه زرد با عجله اومدن تو اتاق، داد زد: “وای نه! حالا همه ی توله ها بیرونن!”

مرد کلاه زرد به مدیر تو جمع کردنِ توله ها، و آروم گذاشتن تو قفس شون کمک کرد. کمی بعد، همه ی حیوان ها سر جاشون قرار گرفتن و آروم گرفتن.

به جز یکی شون. کدوم یکی، هنوزم داشت پارس می کرد؟ سگِ مادر بود! برای چی داشت پارس می کرد؟ هیچی به جز یه در اونجا نبود!

جورج فکر کرد، حتماً باید چیزی اون طرفِ در باشه. اون در رو باز کرد.

توله ی گمشده بود! همه از اینکه بالاخره توله رو پیدا کردن خوشحال بودن. مدیر اون رو بغل گرفت و گفت: “جورج، تو مطمئناً سبب هیاهو شدی! ولی اگه تو باعث نمی شدی توله ها بیان بیرون، ما هنوزم داشتیم دنبال این کوچولو می گشتیم.”

بعد، مدیر به توله ها و مادرشون غذا داد. گفت: “حالا دیگه این توله ها به قدری بزرگ هستن تا برن با خانواده ای که می خوان ازشون مراقبت کنن، زندگی کنن. جورج، می خوای یکی شون را با خودت ببری خونه؟”

و جورج هم برد.