جورج کنجکاو به حیوانات غذا می دهد

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

جورج کنجکاو به حیوانات غذا می دهد

این جورج است.

او میمون کوچکی خوب بود و همیشه خیلی کنجکاو بود.

روزی جورج و دوستش مرد کلاه زرد به باغ وحش رفتند. نمایشگاه جدید جنگل بارانی در حال راه افتادن بود وآنها می خواستند اولین افرادی باشند که به آنجا می روند.

ولی وقتی به نمایشگاه جدید رسیدند، درها بسته بود. مرد کلاه زرد گفت “باید بعداً بیاییم، جورج” “حالا که باید منتظر بمانیم چرا از بقیه حیوانات دیدن نکنیم؟”

اولین جایی که توقف کردند برای دیدن نگهبان باغ وحشی که به فوک ها غذا می داد بود. وقتی که او ماهی کوچکی را به هوا پرتاب کرد، فوک ها پریدند تا آترا بکیرند. بعد عوعو کردند تا ماهی بیشتری برایشان پرت شود.

غذا دادن به حیوانات بامزه به نظر می رسد.

مرد کلاه زرد پرسید “تو هم می خواهی چیزی بخوری جورج؟” وخوراکی خرید تا سهم کنند.

وقتی که به تماشای تمساح رفتند، جورج به یادش آمد که نگهبان باغ وحش چطور به فوک ها ماهی می داد. او کنجکاو بود. آیا تمساح هم دوست داشت که چیزی بخورد؟ جورج یک خوراکی را برایش پرت کرد-و تمساح آنرا روی هوا قاپید.

بعد به دیدن کوالاها رفتتد . به نظر جورج کوالا ها بانمک بودند. یک کوالای مهربان در اینجا بود. او هم کنجکاو بود. او می خواست ببیند که جورج چه چیزی می خورد بنابراین جورج دستش را برای تقسیم کردن غذا با کوالا بلند کرد.

جورج خوراکی هایش را با یک فیل و یک بچه کانگورو تقسیم کرد.

جورج در باغوحش دوستان زیادی پیدا می کرد. شیر غذایی که خودش داشت را می خورد ولی اسب آبی خوراکی جورج را خورد.

بعد به یک شترمرغ خوراکی داد.

بعد جورج زرافه ها را دید. غذا دادن به زرافه چقدر جالب است! معمولاً سر زرافه ها در بالای درخت هاست ولی آن طور که جورج می دید غذا دادن به این زرافه ها آسان بود.

ولی همین که جورج دستش را بلند کرد، یک نگهبان باغوحش دوان دوان آمد. آیا به خاطر کار جورج عصبانی کار؟ جورج این را نمی دانست - و حتی نمی خواست که همان جا بماند و بداند. او سر خورد و فرار کرد . . . و زرافه ها به خاطر کمکشان خوشحال بودند.

ولی جورج کجا رفت؟

او تمام تلاشش را می کرد تا پنهان شود. ولی میمون های کوچک نمی توانند خیلی در یک جا بی حرکت بمانند. وقتی جورج کمی تکان خورد، نگهبان باغ وحش همان جا منتظرش بود. او گفت “تو را دیدم!”

در همین موقع یکی دیگر از نگهبانان باغ وحش با عجله آمد. او داد زد “سریع بیا!” . “یک نفر طوطی را دیده است!” نگهبان باغ وحش اول جورج را به یک نیمکت راهنمایی کرد.

او گفت “طوطی نمایشگاه جدید ما فرار کرده است و باید کمک کنم که پیدایش کنیم”

او به جورج گفت که همان جا منتظرش بماند و قبل از اینکه برود به جورج گفت” نمی دانی که نباید به حیوانات غذا بدهی؟ غذای اشتباه ممکن است آنها را مریض کند.”

جورج خیلی ناراحت بود. او نمی دانست که نباید به حیوانات غذا بدهد. او نمی خواست که آنها را مریض بکند.

جورج به غذایی که در دستش بود نگاه می کرد که ناگهان،

یک پرنده بزرگ به پایین شیرجه زد و و آنرا به سرعت قاپید. جورج می دانست که نباید به پرنده ها غذا بدهد . . . ولی این یکی خودش این کار را کرد.

نگهبان باغ وحشی که از آنجا رد می شد از دیدن جورج خوشحال شد. “تو طوطی را پیدا کردی!”“ما تمام روز را دنبال این پرنده می گشتیم.”

وقتی که او خوراکی جورج را دید گفت “این بهترین غذایی که به یک طوطی می دهند نیست، ولی مقدار کمش ضرری ندارد.

دوست داری به من کمک کنی که طوطی را به جایی که به آن تعلق دارد برگردانیم؟”

جورج از اینکه بعد از دردسرهایی که درست کرده بود می توانست کمکی بکند خوشحال بود، و آنها با هم به نمایشگاه برگشتند.

نگهبان باغ وحش با اشاره به سوراخی در تور گفت”مشکل ما آنجاست”. در حالی که نگهبان های باغ وحش در مورد این که چطور باید تور را درست کنند با هم بحث می کردند، فکری به ذهن جورج رسید . . . او طوری که فقط میمون ها می توانند انجامش دهند، بالا رفت و وقتی که به سوراخ رسید، تور را دوباره گره زد.

در این حین، نگهبان باغ وحش اول برگشت. او داد زد “آن میمون ناقلا را بگیرید!” “او داشت به حیوانات غذا می داد”

یکی دیکر از نگهبان های باغ وحش به او گفت “ ولی آن میمون کوچک طوطی را پیدا کرد” “ و ببین - او تور را درست کرد. حالا می توانیم نمایشگاه را باز کنیم.”

وقتی که جورج پایین آمد، همه نگهبان های باغ وحش هورا کشیدند.

سزانجام جشن شروع شد و درها باز شدند. مرد کلاه زرد آنجا بود، و او و جورج اولین کسانی بودند که به داخل نمایشگاه می رفتند.

همین که جورج وارد شد، نگهبان های باغ وحش بخاطر کمک هایش از او تشکر کردند و گفتند “لطفاً هر موقع خواستی به اینجا بیا!”

جورج نمی توانست منتظر برگشتن و دیدن دوستانش بماند.

ولی دفعه بعد یادش می ماند که اگر یک نگهبان باغ وحش نیستی . . .

غذا دادن به حیوانات ممنوع است!