جورج کنجکاو در برف

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

جورج کنجکاو در برف

این جورجه. اون میمون کوچولوی خوبیه و همیشه هم خیلی کنجکاوه. یه روز سرد جورج با دوستش مرد کلاه زرد راهی مسابقات ورزش های زمستانی میشه. اونها کل صبح رو تو هوای آزاد بودن و میخواستن با یه نوشیدنی داغ خودشون رو گرم کنن.

توی هتل کوهستانی که بالای کوه بود، مرد کلاه زرد گفت: جورج، چطوره تا من میرم شکلات داغ بگیرم تو کنار این میز منتظر بمونی؟ زود برمیگردم، پس مواظب باش توی دردسر نیفتی.

جورج دوست داشت که بالای کوه باشه، چیزای دیدنی زیادی اونجا وجود داشت! وای، یه چیز جالب اونجا بود. به نظر جورج شبیه فضاپیما بود. اون کنجکاو بود. آخه فضاپیما روی کوه چیکار می کرد؟ جورج کلاً یادش رفت که باید منتظر شکلات داغ بمونه… و سوار شد.

مردی که لباس مسابقه تنش بود جورج رو دید و گفت: تو توی سورتمه ی من چیکار میکنی؟ اون سعی کرد جورج رو متوقف کنه، اما خیلی دیر شده بود. سورتمه با سرعت از کوه پایین رفت و جورج هم سوارش بود! جورج پیش خودش فکر کرد: این فضاپیما نیست. موشکه!

مرد داد زد: جلوی اون میمون رو بگیرین. اما جورج نمیتونست متوقف بشه. و همینطور که سرعتش توی برف دائم بیشتر و بیشتر می شد، هیچکسی هم نبود که جلوش رو بگیره.

یه مرتبه سورتمه یه وری شد، جورج هم بلد نبود چطوری هدایتش کنه. سورتمه از لای چند تا درخت رد شد و کوبید به یه تیرک!

خوشبختانه، جورج چیزیش نشد، اما اون قرار نبود اینجا باشه. حالا چطوری باید برمیگشت بالای کوه؟ جورج یه نگاهی به سورتمه انداخت. سورتمه کنار تیرک گیر کرده بود. جورج به بالای تیرک نگاه کرد.

حالا فهمید که یه میمون کوچولو چطوری میتونه خودش رو به بالای کوه برسونه. جورج از تیرک بالا رفت و وقتی یه صندلی خالی به اندازه ی کافی بهش نزدیک شد، پرید!

عجب منظره ای! جورج از اون بالا توی آسمون، میتونست همه چیزو ببینه. اون همینطور که از کوه بالا می رفت، اسکی بازا رو تماشا می کرد که مسابقه میدادن و پایین می رفتن. وقتی جورج رسید بالای کوه، از دیدن هتل کوهستانی خوشحال شد.

جورج قرار بود اینجا باشه! اون تونست میز رو پیدا کنه. اما نتونست مرد کلاه زرد رو پیدا کنه. یعنی اون کجا بود؟ جورج به پایین کوه نگاه کرد.

یه نفر اونجا بود که شبیه دوستش بود! شاید دوستش داشت می رفت پایین دنبال جورج. اما آخه جورج این دفعه چطوری میتونست بره پایین کوه؟ کاش یه سورتمه ی دیگه داشت…

وای، اینم یه سورتمه ی مخصوص میمون ها. جورج سورتمه رو برداشت و خودش رو هل داد. سورتمه سریع روی کوه شیبدار شتاب گرفت. جورج زیگزاگی حرکت می کرد و می رفت اینطرف و اونطرف و بعد هم کلاً مسیرش رو عوض می کرد. جورج از روی یه تپه پرید و روی مسیر مسابقه فرود اومد. یه پسربچه داد زد: یه میمون! بعد هم جمعیت جورج رو تشویق کردن.

یه نفر از بین جمعیت داد زد: مواظب باش، میمون کوچولو! اما جورج اونقدر تند می رفت که باد توی گوش هاش می غرید و نمیتونست چیزی بشنوه! اما جورج میتونست ببینه. جورج دید که یه اسکی باز درست جلوش قرار گرفته. یعنی میتونست وایسه؟ نه! وقتی جورج خورد به اسکی باز و توی هوا به پرواز در اومد نفس جمعیت بند اومد. اسکی باز کله معلق زد و چوب اسکیش هم از وسط نصف شد. وقتی جورج اومد پایین… روی چوب اسکی شکسته فرود اومد… و باز هم به مسیرش ادامه داد!

جمعیت شگفتزده شده بودن و می پرسیدن: داره چیکار می کنه؟ داره اسکی میکنه؟ داره سورتمه سواری می کنه؟ یه پسر بچه گفت: داره توی برف موج سواری میکنه! جورج به سرعت از کوه اومد پایین و به یه توقفگاه صاف و هموار رسید. عجب نمایشی! جمعیت تشویقش می کردن و جورج هم بهشون تعظیم کرد. تا حالا کسی یه همچین اسکی بازی ای ندیده بود!

وقتی اسکی باز رسید، همه خوشحال بودن که می دیدن چیزیش نشده، و اون رو هم تشویق کردن. کمی بعد مرد کلاه زرد از راه رسید. اون خوشحال بود که جورج رو پیدا کرده.

جورج هم خوشحال بود که بالأخره دوستش رو پیدا کرده. مرد کلاه زرد از بین جمعیت پر سر و صدا برای خودش راه باز کرد تا از اسکی باز عذرخواهی کنه. اون گفت: عذر میخوام که جورج اینقدر دردسر درست کرد. اسکی باز گفت: اشکالی نداره. هنوز هم یه مسابقه دیگه دارم و هم یه جفت چوب اسکی دیگه. بعد گفت: عجب اسکی بازی ای بود، جورج!

چند ساعت بعد، اسکی باز دوباره مسابقه داد و برنده شد! رکورد جدیدی زده بود! جمعیت از خودبیخود شدن. وقتی اسکی باز جورج رو کنار خط پایان پیدا کرد، جمعیت هنوز داشتن تشویق می کردن. اسکی باز گفت: به لطف تو، جورج، این جمعیت عظیم موندن تا من رو تشویق کنن. بدون وجود اونها، یا تو، نمی تونستم برنده شم. بعد هم جورج رو بلند کرد و گذاشت روی شونه هاش و جمعیت یه بار دیگه میمون اسکی باز محبوبشون، یعنی جورج رو تشویق کردن.