روز پدر

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

روز پدر

امروز داریم درباره ی باباهامون کتاب درست می کنیم. من دارم درباره ی این می نویسم که پدرم اونقدر قویه، که هنوز میتونه من رو کول کنه. وقتی رو شونه های پدرم هستم قدم تا آسمون میرسه.

اولین گفت: اگه مامان مجبور باشه شب کار کنه، بابا ترانه ی مورد علاقه ی خودش رو برای من میخونه. همون ترانه ایه که مامان و باباش براش میخوندن. اولین شروع کرد زمزمه کردن آهنگ ترانه و ما دست از نوشتن برداشتیم تا بهش گوش بدیم. خانم مداف بهمون یادآوری کرد: یادتون باشه، موقع نوشتن به سکوت نیاز داریم. پس اولین هم دست از زمزمه کردن برداشت و برگشتیم سر کارمون.

بعد از چند دقیقه اوان دستش رو بلند کرد و از خانم مداف پرسید: تابه رو چطوری می نویسن؟ خانم مداف گفت: ت دو نقطه، الف، ب، ه دو چشم. اوان چیزی رو که نوشته بود پاک کرد و دوباره نوشتش. مطمئن بودم که داره درباره ی سفر کمپینگی می نویسه که با باباش رفته بودن، خودشون دوتایی. اوان برام گفت که توی یه چادر خوابیدن و توی تابه بیکن و تخم مرغ درست کردن.

جسیکا داشت ته مدادش رو می جوید و آروم گفت: من نمیدونم درباره ی کی بنویسم. من دو تا پدر دارم، پدر خودم که توی تگزاس زندگی میکنه، و لو که با من و مامانم زندگی می کنه. من گفتم: درباره ی جفتشون بنویس. جسیکا گفت: هی! چرا این به فکر خودم نرسید؟ وقتی موقعش شد که نوشته هامون رو بخونیم، چارلی اول از همه نوشته اش رو خوند: پدر من آدم فوق العاده ایه. اون دوست های زیادی داره و من دلیلش رو میدونم. اون هیچ وقت عصبانی نمیشه یا صبرش تموم نمیشه. میگه نمیتونه عصبانی بشه یا صبرش رو از دست بده، چون وقتی آدم خلبان یه هواپیمای بزرگ باشه، همیشه باید خونسردیش رو حفظ کنه.

بعد جسیکا خوند: من دو تا پدر دارم و هردوشون رو هم دوست دارم. بابای خودم، بردلی، توی تگزاس زندگی میکنه و همه چیز رو درباره ی اسب ها میدونه. پدرخونده ام، لو، تا حالا سوار اسب نشده. اون همیشه وقتی از سر کار میاد با من گیگلباگز بازی می کنه، حتی اگه خسته باشه.

سارا خوند: پدر من توی همه چیز ماهره، بله، همه چیز توی دنیا. اونقدر آشپز خوبیه که باید از سرآشپزهای تلویزیون بشه. باید فاج نعناییش با مارشمالو و شکلات رو بچشین! خوشمزه است!

پابلو کاغذش رو نزدیک صورتش گرفت و خوند: وقتی با بابا فوتبال بازی می کنم خیلی احساس غرور می کنم. بابا نشونم میده چطور شوت بزنم و دریبل کنم. هرباری که باهاش تمرین می کنم، فوتبالم بهتر میشه. بابا با دوستاش توی شهر توی یه تیم بازی میکنن. اون میگه یه روزی میرسه که من از خودش هم بازیکن بهتری میشم.

کیت گفت: من برای بابام شعر نوشتم. اشکالی نداره؟ خانم مداف گفت: معلومه که اشکالی نداره. کیت شعرش رو خوند، که اینطوری بود: بابا بهم یاد داد شیرجه بزنم، و لونه ی زنبور پیدا کنم. وقتی سه تا ماهی براق گرفتم، اونها رو تو یه ظرف زرد گذاشتیم.

میچیکو گفت: مدت ها بود که توی نقاشی هام خودم رو توی یه اتاق صورتی روشن می کشیدم. به پدرم گفتم که چقدر دلم یه اتاق صورتی روشن میخواد. یه روز رفتیم ابزار فروشی و حالا به آرزوم رسیدم! من و پدرم اتاقم رو گلبهی کردیم چون این همون رنگیه که انتخاب کردم.

نیکلاس خوند: پدر من همیشه در حال مطالعه است. کتاب هایی که دوست داریم بخونیم مثل هم ان.

بعد از نهار داستان هامون رو بردیم چاپخونه. مادر میچیکو اون روز اونجا کمک می کرد و برای تمام باباها از کتابشون کپی گرفت.

روز جمعه ی قبل از روز پدر تو ماه ژوئن، با باباهامون اومدیم مدرسه و کتاب هامون رو بهشون دادیم. یه مرتبه مردی که کلاه گاوچرونی سرش بود از یه وانت پیکاپ پیاده شد و به سمت جسیکا دوید. همزمان که همدیگه رو بغل میکردن، جسیکا گفت: بابا جون! نمیدونستم تو هم میای. بابای جسیکا گفت: میخواستم غافلگیرت کنم. موقع پیک نیک روز پدر، دو تا پدر همراه جسیکا بودن. همه مون کاپ کیک و براونی خوردیم. سارا گفت براونی ها تقریباً به خوبی براونی هایی ان که باباش درست می کنه. بابای من چندین بار کتابش رو خوند و هر بار که میخوندش، من رو بغل می کرد.