مِیزی به لندن میره

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

مِیزی به لندن میره

امروز میزی و دوستاش لندن رو می گردن. چقدر پر هیجان. شهر خیلی شلوغیه.

میزی میگه: “بیاید یه اتوبوس بگیریم.” اولین ایستگاه، سیرک پیکادیلیه. این چراغ های چشمک زن رو ببینید.

بعد اونها به میدان تارافالگار برای دیدن ستون نلسون میرن. چارلی میگه: “خیلی بلنده. این شیر بزرگِ دوست داشتنی رو دوست دارم.” مِیزی یه عکس میگیره.

بعد اونها برای تماشای تمام نقاشی های توی گالری ملی، میرن داخل. یک عالمه نقاشی زیبا هست. مِیزی گل های آفتابگردون رو بیشتر دوست داره.

بعد از یک ناهار پیکنیکی، تو پارک بازی می کنن و تالولا به اردک ها غذا میده. “وای این قصر بوکینگهامه. جایی که ملکه زندگی می کنه. سلام سرورم.” نگهبانِ قصر خیلی جدیه. اون حتی لبخند هم نمی زنه. مِیزی یه عکس دیگه میگیره.

بعد اونها در طول رودخانه ی تامس قدم می زنن و خونه های پارلمان رو می بینن. زنگ بیگ بِن. ساعت سه است. دینگ، دینگ، دینگ.

میزی و دوست هاش به گشت قایقی روی رودخونه رفتن. دروازه‌های روی پل برجی رو ببینید که داره باز میشه. روی برج لندن میزی چند تا عکس از کلاغ ها گرفت. سیریل و چارلی لباس فرمِ رنگیِ نگهبانِ برج لندن رو دوست داشتن.

بعد اونها به پایین و پایین و پایین به زیر زمین میرن. توی قطار خیلی شلوغه. میزی می گه: “محکم بگیرید.” اونها از بوفه کنار رودخانه چند تا اسنک می گیرن. به به!

تالولا می‌گه: “بیایید به اکواریوم بریم.” شگفت انگیزه! چقدر ماهی. تالولا میگه: “دندون های کوسه به نظر تیز میان.”

کمی بعد وقت رفتنه. ولی اول سری به مغازه هدیه می‌زنن. قبل از اینکه برن خونه، میزی و دوست هاش آخرین عکس رو روی پل می گیرن. عجب روز خوشی! میزی میگه: “من لندن رو دوست دارم.”