جورج کنجکاو به باغ وحش می رود

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

جورج کنجکاو به باغ وحش می رود

مرد گفت “جورج” “دوست داری یک فیل واقعی ببینی؟ بیا به باغ وحش برویم.”

چیزهای زیادی برای دیدن در باغ وحش بود.

زرافه هایی که گردنشان به اندازه ای دراز بود که انگار به آسمان می رسید در آنجا بودند.

کانگوروهایی که بچه هایشان را در یک جیب مخصوص حمل می کردند در آنجا بودند.

و فیل هایی با گوش های آویزان و خرطوم های دراز که علف می خوردند هم در آنجا بودند.

وقت خوردن نهار بود.

مردم در حال خوردن غذا روی نیمکت های پارک بودند و روی چمن ها به پیک نیک رفته بودند.

مرد کلاه زرد گفت “می خواهم بدانم که چه موقعی به شیرها غذا می دهند” “همین جا منتظر بمان و برای خودت دردسر درست نکن.”

در حالی که جورج منتظر بود، نگهبان باغ وحش را دید که یک سطل پر از موز برای میمون ها در دستش داشت.

نگهبان سطل را زمین گذاشت تا از آبخوری آب بخورد.

جورج گرسنه بود. او سطل را برداشت و با آن پا به فرار گذاشت.

نگهبان گفت”هی!”“جلوی آن میمون را بگیرید!” ولی جورج به دویدن ادامه داد.

تعدادی زیادی از مردم کنار قفس میمون ها ایستاده بودند — جای خوبی برای پنهان شدن جورج بود!

در کنار قفس، پسربچه ای بود که بادکنکی قرمز با بندی بلند داشت.

ناگهان یکی از میمون ها دستش را بیرون آورد و بند را از دست آن پسر قاپید، و به سرعت به بالای قفس رفت.

بعد سعی کرد که بادکنک را از میان میله ها عبور بدهد. بقیه میمون ها شروع به جیغ کشیدن و فریاد زدن کردند.

پسربچه در حال گریه کردن بود.

مادرش گفت “کسی نمی تواند آن بادکنک را برگرداند؟”. دست هیچ کدام از آنها آنقدر بالا نمی رسید.

ولی جورج می دانست که باید چکار کند! با سطلی که در دستش بود به بالای قفس رفت.

او تعدای موز برداشت و آنها را به میمون ها داد.

در حالی که میمون ها مشغول غذا خوردن بودند، جورج بادکنک را قاپید و از قفس پایین پرید.

او بادکنک را به پسر برگرداند.

همه دست زدند و هورا کشیدند.

همان موقع مرد کلاه زرد، دوان دوان آمد. مرد داد زد “جورج!” “همه جا را دنبال تو گشتم!”

مادر پسربچه گفت “ لطفاً با عصبانیت با او رفتار نکنید” “او بادکنک پسرم را نجات داد.”

نگهبان گفت “جورج نباید سطلم را بر می داشت” “ولی به میمون ها غذا داد.”

مرد. کلاه زرد گفت “حالا وقت آن است که به خودمان غذا بدهیم”

و این کاری بود که انجام دادند.