سایمن بیمار

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

سایمن بیمار

دوشنبه بود و سایمن اهمیتی نمیداد که سرما خورده باشه. اون آماده بود که بهترین هفته ی عمرش رو بگذرونه! سایمن به خانواده اش صبح بخیر گفت و اونها رو بوسید و صبحانه ی مورد علاقه اش رو خورد. با اتوبوس رفت مدرسه و کل راه هم خوش گذروند. مدرسه محل مورد علاقه ی سایمن بود. ریاضی سایمن هم از بقیه ی درس هاش بهتر بود. پس حواسش بود که توی کلاس مشارکت کنه. اونهم خیلی زیاد! آچو!

سه شنبه، سایمن تونست از آقای واربلز، چینچیلای کلاس، مراقبت کنه، خوراکی هاش رو با دوستاش قسمت کنه، و برای بچه ها کنفرانس بده. اردوی چهارشنبه هم حرف نداشت! با اینکه زنگ تفریح پنج شنبه معرکه بود، چیزی که سایمن واقعاً مشتاقانه منتظرش بود… مسابقه ی بزرگ کیک بال جمعه بود.

توی راه خونه سایمن کم کم با خودش فکر کرد که شاید در نهایت این هفته خیلی هم هفته ی معرکه ای نبوده باشه. «هی سایمن. این هفته کارت عالی بود. تو حرف نداری!» «چی؟ شما کی هستین؟» «ما میکروبیم و آدما رو مریض می کنیم. تعریف از خود نباشه، اما من ویروسم و باعث حالت تهوع میشم.» «من تک یاخته ام، تخصص من توی اسهاله.» «من باکتری ام. کار من ایجاد عفونته و بدون وجود تو هیچ جا نمیتونستیم بریم.» «ممنون که رسوندیم!» «سفر خوبی داشته باشین، دوستان!» «بعد از این ما همه جا پخش میشیم.» «و اینجوریه که کار شگفت انگیزمون انجام میشه.» «هان، چی؟ من باعث پخش شدن شماها نمیشم.» «شوخیت گرفته؟» «تو هیچ وقت دستات رو نمیشوری! هیچوقت جلوی بینیت رو نمی گیری! عطسه ات همه جا می پاشه! تو عاشق پخش کردن میکروب هایی! تو قهرمان میکروب هایی! تصور کن اگه هوای هم رو داشته باشیم چه دنیایی میتونیم به وجود بیاریم!» با شنیدن این حرفها سایمن با عجله از اتوبوس پیاده شد و کاری کرد که میکروب ها اصلاً خوششون نیومد. سایمن وقتی عطسه و سرفه کرد جلوی دهنش رو گرفت و با یه دستمال کاغذی بینیش رو پاک کرد. «هی! چیکار میکنی؟» بعد هم دستمال کاغذی رو انداخت توی سطل زباله. «ما فکر می کردیم با هم دوستیم!» بعد رفت دم روشویی و دستاش رو با آب گرم و صابون شست، که همین کار میکروب ها رو فرستاد پی کارشون. «چطور تونستی؟» سایمن کل هفته رو استراحت کرد. «اوه اوه، داره استراحت میکنه و کلی هم مایعات میخوره. اینجوری ما هیچ شانسی نداریم!» « بینیش داره حرف میزنه؟» «گمونم.» روز دوشنبه، سایمن بیدار شد و حالش مثل روز اول خوب خوب شده بود… اون آماده بود که برگرده به محبوبترین جایی که توی کل دنیا داشت… «هی! وایسین منم بیام! من دیگه مریض نیستم!» «هورا!» «هورا!» «هیپیپ!» «هورا!» … که بهترین هفته ی عمرش رو بگذرونه!