خاطرات یک ماهی قرمز

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

خاطرات یک ماهی قرمز

روز اول

دور تنگم شنا کردم.

روز دوم

دور تنگم شنا کردم.اونم دوبار.

روز سوم

دور تنگم شنا کردم. گفتم یه چرتی هم بزنم. اما ماهی ها نمیخوابن. پس دور تنگم شنا کردم.

روز چهارم

امروز برام مهمون اومد. اصلاً از قیافه اش خوشم نمیاد. هیچی نمیگه. فقط حباب بیرون میده.

روز پنجم

آقای حبابی هنوز یه کلمه هم حرف نزده. فقط بهم نگاه میکنه. امروز گفتم: سلام. اونم گفت: قررررقرررر. یه جوریه.

روز ششم

امروز تنگم شبیه باغچه شده. الآن چند تا گیاه اینجان. گمونم باید آبشون بدم. عالی شد!

روز هفتم

الآن برای من و آقای حبابی مهمون اومد. یه حلزونه. میگه اسمش مروین ه و دوست داره لجنی رو که به دیواره های تنگ میچسبه بخوره. حالمو بهم میزنه.

روز هشتم

اینجا داره حسابی شلوغ میشه. وقتی داشتم گیاه ها رو آب می دادم، یه خرچنگ دیدم به اسم فرد. باله ام رو بردم جلو که بهش خوشامد بگم، اما نزدیک بود باله ام رو قطع کنه. حتی آقای حبابی هم ازش می ترسه. فرد میگه من باید تو قسمت خودم بمونم. من گفتم: ببین، کل تنگ قسمت منه. اونم چنگال هاش رو بهم زد و مروین از حال رفت. باید از اینجا بزنم بیرون.

روز نهم

دیگه کافیه. الآن یه کشتی دزد دریایی غرق شده، دو تا ماهی گوپی به اسم رودا و کلارک و یه فرشته ماهی به اسم چاچا هم که میگه اهل هالیووده توی تنگم هستن. هر طرف میچرخم به یه چیزی میخورم. حداقل مروین خوشحاله. هر روز لجن بیشتری روی دیواره های تنگ جمع میشه.

روز دهم

واقعاً مسخره است. امروز داشتم سعی می کردم یه جایی برای شنا کردن پیدا کنم که رودا و کلارک بهم گفتن به زودی بچه دار میشن. انگار واسه این چیزا جا هست. فرد خورد به آقای حبابی و اونم افتاد و لای گیاه ها گیر کرد. چاچا گفت نمیتونه به آقای حبابی کمکی کنه ولی من باید براش ضدآفتاب بزنم. دیواره های تنگ از لجن پوشیده شدن و مروین هم میگه اونقدر سیره که دیگه نمیتونه چیزی بخوره. اَه.

روز یازدهم

خیلی عصبی ام. امروز صبح میخواستم به فرد برنخورم، برای همین زود چرخیدم و با تصویر خودم توی آینه روبرو شدم. نزدیک بود قلبم بریزه. دیگه اصلاً شبیه خودم نیستم. باید استراحت کنم و آرامش داشته باشم.

روز دوازدهم

دیگه بسمه. رودا و کلارک امروز دور تنگ مسابقه می دادن. فرد داشت با آقای حبابی دعوا می کرد، مروین هی آروغ میزد و چاچا هم بهم گفت جلوی نور رو گرفتم. یهو قاطی کردم. داد زدم: این تنگ منه! تنگم رو پس بدین!

روز سیزدهم

امروز به آرزوم رسیدم، البته یه جورایی. بعد از یه فیش و فوش و یه شلپ و شولوپ و یه تلق و تولوق و یه شیرجه، یهو افتادم توی یه تنگ خیلی کوچولو پر از آب خالص و زلال. اه. کوچیک بود، اما کلش مال خودم بود. مثل بهشت بود. دور تنگ جدیدم شنا کردم.اونم دوبار.

اما کم کم به فکر فرو رفتم. سر بقیه چه بلایی اومده بود؟ آخرین باری که آقای حبابی رو دیدم، لای سبزه ها گیر کرده بود. کی بهش کمک می کرد؟ مروین بیچاره هم مثل چی مریض بود. بهم احتیاج داره.

اگه من نباشم چاچا آفتاب سوخته میشه. رودا و کلارک چی؟ یعنی رودا گوپی کوچولوهاش رو به دنیا آورده؟ احتمالاً هزارتایی باشن! اونها بهم احتیاج دارن که برای گوپی کوچولوها بطری شیر درست کنم و پوشکشون رو عوض کنم. حتی فرد هم بهم احتیاج داره. فقط منم که واقعاً میتونمبا اون موجود نق نقو حرف بزنم. اصلاً متوجه شدن که من نیستم؟ کسی دلش برام تنگ شده؟ شروع کردم به گریه کردن. و این کار برای یه ماهی کار راحتی نیست.

روز چهاردهم

بعد از یه شب غمگین و طولانی، بعد از یه فیش و فوش و یه شلپ و شولوپ و یه تلق و تولوق و یه شیرجه، یهو یه عالمه حباب خورد توی صورتم.

آقای حبابی با حباب هاش ریتم شادی رو زمزمه می کرد. رودا و کلارک درحالیکه مسابقه می دادن مثل قایق تندرو از کنارم رد شدن و دوازده تا از نازترین بچه گوپی هایی که تو عمرتون دیدین دنبالشون بودن. مروین از روی شیشه ی تمیز و قشنگ آکواریوم بزرگمون برام دم تکون داد. چاچا خوشحال و خندان زیر یه چتر نشسته بود. فکر کنم حتی فرد هم دلش برام تنگ شده بود.

همگی برگشته بودیم پیش هم، و اطرافم رو نگاه کردم و فهمیدم که عضو یه خونواده ی بزرگم. گمونم حتماً لبخند زده بودم چون فرد گفت: خوشحال به نظر میای.

میخواستم با چشمای خودم ببینم. پرسیدم: آینه کجاست؟ کلارک پرسید: کدوم آینه؟ فرد گفت: ما آینه نداریم. آینه نداریم؟ پس تعجبی نداره که شبیه خودم نبودم. کسی که دیده بودم خودم نبودم… اسم اون گریسیه و به رنگ نارنگی تازه است. اونم عین من متولد برج حوته. و امروز میخوایم با هم دور آکواریوم شنا کنیم. اونم دوبار.