برو، پیت، برو

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

برو، پیت، برو

روز قشنگیه و پیت گربه هه تصمیم گرفته بره دوچرخه سواری. هیچی نمیتونهپیت رو مثل حس کردن تابش آفتاب روی موهاش و وزش نسیم به صورتش خوشحال کنه.

لاکپشت یه ماشین مسابقه ای جدید خریده. اون میگه: کی پایه است مسابقه بدیم؟ وزغ غرغرو میگه: من که نیستم. لاستیک موتور سیکلتم پنچر شده. اما میگه: من که نیستم. ماشین من خیلی کهنه و کنده. کلی میگه: من که نیستم. اتوبوس من یه اثر هنریه. برای مسابقه دادن ساخته نشده.

پیت که میدونه لاکپشت چقدر دلش میخواد مسابقه بده میگه: من باهات مسابقه میدم. لاکپشت میگه: اما دوچرخه ی تو که موتور نداره. ماشین من خیلی تند میره. بدون شک من برنده میشم. پیت میگه: اشکالی نداره. من فقط میخوام نهایت سعیم رو بکنم و خوش بگذرونم!

همه بابت مسابقه ی بزرگ هیجان دارن. کلی داد میزنه: همه به جای خود! آماده، حرکت! لاکپشت پاش رو روی پدال گاز فشار میده و قیژی دور میشه. پیت به نشونه ی خداحافظی برای بقیه دست تکون میده و بعد شروع میکنه به پا زدن.

پیت لاکپشت رو می بینه که جلوتره. لاکپشت یواش میکنه تا پیت بهش برسه. بعد داد میزنه: اینجا رو داشته باش! لاکپشت یه دکمه رو فشار میده و… چند تا باله روی ماشین ظاهر میشن. حالا ماشین مسابقه ای لاکپشت از قبل هم تندتر میره. دوچرخه ی پیت باله نداره، اما سبد که داره. پیت توقف میکنه و یه سیب قرمز خوشمزه بیرون میاره. توی یه روز قشنگ، هیچی از یه سیب قرمز خوشمزه بهتر نیست.

لاکپشت میبینه که پیت خیلی باهاش فاصله داره. از دور یه غذاخوری رو می بینه. همینطور که وارد پارکینگ میشه، میگه: چه بهتر که یه غذایی هم بخورم! لاکپشت در حالیکه داره یه ساندویچ پنیر گریل شده رو میخوره میگه: به به! اون هیچ عجله ای نداره. مطمئنه که مسابقه رو میبره. پیشخدمت میپرسه: دسر؟ لاکپشت میگه: بدم نمیاد.

همزمان که لاکپشت نهارش رو تموم میکنه، پیت به پا زدن ادامه میده. آفتاب اومده بالا و نسیم می وزه. برای مسابقه روز قشنگیه. پیت لاکپشت رو میبینه که داره از غذاخوری خارج میشه. پیت دستش رو به نشونه ی سلام تکون میده، اما لاکپشت براش دست تکون نمیده. لاکپشت میپره توی ماشینش و با سرعت راه میفته. پیت با بی اعتنایی میگه: گمونم من رو ندید.

اما لاکپشت پیت رو دیده بود. اون میدونه که پیت به این راحتی ها بیخیال نمیشه. پس یه دکمه رو فشار میده و لاستیک های ماشینش باد میشن و به لاستیک های مسابقه ای تبدیل میشن که باعث میشن بتونه سر پیچ ها با نهایت سرعت بپیچه. پیت همینطور که از یه پیچ میگذره یه بته ی گل رز رو می بینه. پیت میدونه که باید به مسابقه ادامه بده، اما نمیتونه جلوی خودش رو بگیره. گل ها خیلی قشنگن… پیت باید وایسه و بوشون کنه.

لاکپشت می بینه که حسابی جلوتره. اون میدونه که برنده میشه. وایمیسه تا یه لیوان لیموناد خنک و حسابی بخوره و همون موقع است که ننو رو میبینه که بین دو تا درخت آویزونه. مسابقه دادن با اونهمه سرعت خسته اش کرده. با خودش فکر میکنه که یه چرت کوتاه کمکش می کنه تا توی قسمت آخر راه برنده بشه. پیت پازنان از اونجا رد میشه و لاکپشت رو می بینه که خوابیده. پیت همچنان که به بی سر و صداترین شکل ممکن پا میزنه، با خودش فکر میکنه که اشکالی نداره. حتماً لاکپشت خسته است. خوشحالم که داره استراحت میکنه.

وزغ غرغرو میاد و می بینه کهلاکپشت خواب خوابه. وزغ غرغرو میگه: بیدار شو، لاکپشت. اگه برنگردی توی مسابقه، پیت برنده میشه. لاکپشت که فکر میکنه باهاش شوخی کردن میگه: این غیرممکنه. اما شوخی ای در کار نیست. لاکپشت یه دکمه رو فشار میده و تقویت کننده های موشکی ظاهر میشن و کاری میکنن که ماشینش به شدت تند بره.

اما وقتی لاکپشت به خط پایان نزدیک میشه… پیت دیگه مسابقه رو برده. لاکپشت میپرسه: چطوری این کار رو کردی؟ پیت میگه: آهسته و پیوسته. شاید دفعه ی بعد به جای مسابقه دادن، بتونیم با هم سواری کنیم! لاکپشت میگه: فکر بکریه!

عجب مسابقه ی بی نظیری! عجب روز بی نظیری! اه!