مِیزی، چارلی و دندون لق

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

مِیزی، چارلی و دندون لق

امروز اولین روزی بود که چارلی به دندانپزشکی می رفت. اون یه دندون لق داشت. و کمی هم نگران بود.

بنابراین همه دوست هاش باهاش رفتن. تو اتاق انتظار کلی چیز برای انجام بود.

به زودی وقت این رسید که دکتر بایت رایت رو ببینن. مِیزی دست چارلی رو گرفت. دکتر بایت رایت خیلی مهربون بود. اون صندلی مخصوص دندانپزشکی رو نشون چارلی داد. صندلی بالا و پایین می رفت و می چرخید و می چرخید و دوباره مستقیم برمی‌گشت به عقب، مثل یه تخت خواب.

چارلی دهنش رو تا اونجایی که می تونست باز کرد، تا دکتر بایت رایت بتونه توش رو ببینه. “خدای من … چارلی! چقدر دندون داری و همه دندون هات سالمن.”

دکتر بایت رایت گفت که دندون لق، دندون بچگیشه و آماده ی افتادنه. “دندون جدید به جاش در میاد.”

بعد پرستار اسپارکل عکس اشعه ایکسِ دندون چارلی رو گرفت. “چارلی لبخند بزن!”

چارلی و میزی یاد گرفتن که چطور باید دندون هاشون رو مسواک بزنن. بالا و پایین، جلو و عقب. جلو و عقب بالا و پایین. چارلی دهنش رو با آب شست و تف کرد و دوباره شست و تف کرد.

دندون هاش برق می زدن. دکتر بایت رایت به چارلی یه امضای خنده رو و یه کتاب درباره دندون داد. “ممنونم دکتر بایت رایت! خداحافظ!”

موقع خواب چارلی دندون هاشو با دقت مسواک زد. بالا، پایین، عقب، جلو. تَرَق! و دندون لق و لوقش افتاد بیرون. ترق! “هورا!” حالا پری دندون میاد. “شب بخیر چارلی!”