کواکنشتاین خانواده ای تشکیل می دهد

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

کواکنشتاین خانواده ای تشکیل می دهد

در تاریک ترین نقطه باغ وحش بود کلبه ای دلگیر و کوچک.

در آن کنار با خطی بد نوشته شده بود “هیچکس وارد نشود!! بگذارید بمانم تنها! با امضا، کواک”

بیشتر جانوران زندگی می کردند در دسته ها و گله ها، در گروه ها، دار و دسته ها و جمع ها . ولی تنها و بی کس ناراحت تر می شد کواکنشتاین بینوا.

او گوشه نشین باغ وحش بود و با تنهایی بود روبرو.

“این منصفانه نیست! لانه ام خالیست!” کسی را نداشت که در آغوشش بگیرد او.

کواک روزی از پرورشگاه می گذشت، که در آن بچه ها بودند مشغول خندیدن و جست و خیز کردن.

زیر لب گفت “همه کسی را دارند، بجز من”

او یک گوشه دنج را دید و ناگهان به جلو شد روانه .

سرش را تکان داد. “یک تابلو!” روی نوشته بود: تخم های یتیم، نیازمند خانه.

کواک نقشه ای کشید و یواشکی رفت جلو. جلوی این اردک را نمی شد گرفت با هیچ ترفندی . با پاهای لرزان تخمی انتخاب کرد و با قهقهه گفت: قبولش می کنم به فرزندی ! کواک آنرا در لانه خالی اش گذاشت. از غنیمتش کرد محافظت.

به آرامی زمزمه کرد، “عزیزک دلبندم، به تو بی توجهی نمی کنم هیچ وقت!”

بعد در شبی تاریک و طوفانی وقتش می رسد آن زمان.

کواک صدای ترک خوردن شنید – تلو تلو خوران عقب رفت و فریاد زد: زنده است و دارد جان!

همان موقع منقاری کوچک پوسته تخم را شکست! قلب کواک به سختی می تپید در سینه او.

ولی بعد دو سرپنجه با ناخن های منحنی و تیز بیرون آمدند و در لانه اش رفتند فرو.

کواک با صدایی بلند گفت “من روی تخم یک …. اژدها نشستم! تو یک اردک نیستی” و پرید رنگش.

آن چیز، پرز و چند پا داشت با سیخک و مثل سگ آبی بود دمش.

جانور تلو تلو خورد. کواک فریاد کشید “عقب بمان!”

هیولا به حرفش اهمیتی نداد. کواک سعی کرد پنهان شود. به بیرون دوید، وحشت زده و تلوتلو خوران.

کواک جیغ کشید و با سرعت شیرجه زد در آب و رفت پشت چند الوار.

ولی کواک به مشکل خورد و دید که در جمعی از سمورهای آبی عصبانی شده است گرفتار.

خیس آب شد، اردک بیچاره غوطه ور رفت به پشت حواصیل مادری که در حال خواندن بود.

بچه هایش فریاد زدند. سرپنجه های جانور سوسو زدند. نگاه می کرد و در حال جلو آمدن بود.

کواک پرچین پر سر و صدای حواصیل را ساکت کرد. پرنده ها سراسیمه در رفتند.

با وحشت به سمت کروکدیل هایی که همدیگر را بغل کرده بودند فرار کردند و طولی نکشید که همه در میان هم رفتند.

کواک با عجله حرکت کرد و خورد به خرگوش هایی که در آغوش هم بودند و آنها را کرد از هم جدا.

کواک فریاد زد “تقصیر من بود!” ولی بعد ش دید نگاه ترسناک هیولا را.

پس کواک خیلی سریع در غاری پنهان شد، ولی آنجا به اشتباهی شد دچار.

یک هیکل پشمالو شد مانع فرار او. با وحشت فریاد زد “من شده ام گرفتار!”

بعد جانور با غرش گفت، “اوه، اینجایی!” و رفت به سمت اردکی که می لرزید.

با پنجه های تیز نمایان و شانه های صاف با یک غرش جهید!

با پنجه هایش اردک وحشت زده را فشرد، و کواک فکر کرد، “خیلی بد شد حالا !”

روحیه اش را ار دست داد تا اینکه کسی حرفی زد — جانور گفت: سلام بابا!

کواک حس می کرد که قلب بی مهرش شده است عاشق، و شکمش پر تب و تاب شد آنگاه . او با هیجان گفت “تو من را در باغ وحش بزرگ و پهناور دنبال کردی تا که باشی با من همراه؟”

جانور گفت، “بله بابا، بله!” قلب کواک از عشق شد آوازه خوان.

او گفت “بیا، پسر” و پنجه در بال رفتند و دور شدند قدم زنان .

و بعد در گوشه ای از باغ وحش که کواکشتاین در آن زندگی می کرد آن زمان، جایی باز شد و تابلویی درخشان و جدید شد نمایان.

رویش نوشته شده بود”به خانه شاد ما خوش آمدید. به دیدن ما بیایید. ، کواک، با محبت فراوان.

زیرش نوشته شده بود” و پسرس، پلاتیپوس.”