دایناسورِ خیلی سریع

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

دایناسورِ خیلی سریع

یه روز هال و سگ کوچولوش، بیلی، بیرون بازی می‌کردن که آسمون تاریک شد، و ووووش!

یه دایناسور خیلی سریع تو باغچه ی هال اینا رو زمین نشست. تلپ! اون از هال و بیلی پرسید”: “من هم میتونم با شما بازی کنم؟” هال گفت: “بله، خواهش می کنم!” “چی بازی کنیم؟” خیلی سریع، پیشنهاد داد: “قایم موشک!”

بنابراین، اونها قایم موشک بازی کردن. خیلی سریع به قدری هیجان زده بود که بین بال و پر خودش موند. هال گفت: “۹۸، ۹۹، 100 اومدم!” پیدات کردم! پیدات کردم! دوباره پیدات کردم! هال گفت: “شاید تو برای قایم موشک بازی کردن یه ذره بزرگی!”

هال پیشنهاد داد: “شاید بهتره یه چیز دیگه رو امتحان کنیم!” خیلی سریع گفت: “نظرت درباره رقص داینو چیه؟”

خیلی سریع گفت: “از من تقلید کن. من بهترین رقاصِ رقص داینوام.” تاپ، تاپ، تاپ! دیدیلی دیدیل! بلرزون و بلرزون و بلرزون! تلپ، تلپ، تلپ! آره، آره، خودشه!

خیلی سریع، به روی سقف خونه ی هال اینا پرواز کرد و روی سفال های سقف شون رقص داینو کرد. هال گفت: “نمی تونی رو پشت بوم رقص داینو بکنی.” هال باید یه کاری انجام می داد. بنابراین هال داد کشید: “آخرین نفری که بیاد تو استخر پدالی، موز آبیه!”

ووووه! هال به سرعت اومد بیرون، ولی … خیلی سریع در حالی که به پایین، به طرف استخر پدالی با سرعت پایین میومد، داد کشید: “پایینو نگاه کن!” شالاپ!

هال گفت: “وای مامان، متاسفیم!” ولی مامانِ هال خیلی عصبانی بود. اون خیلی سریع رو سرزنش کرد: “بازی های تو زمخت و خشنن. اگه نمی تونی به آرومی با هال بازی کنی، بهتره بری خونتون!”

خُر خُر، خِر خِر، هق هق! خیلی سریع، خیلی ناراحت بود. لب پایینش تکون تکون می خورد و شروع کرد به هق هق گریه و زاری کردن. هال گفت: “مامان، لطفاً! اجازه بده بمونه. ما بهترین دوستای اونیم.” هال خواهش کرد: “اون به جز ما کسی رو نداره که باهاشون بازی کنه. مامان، خواهش می کنم! زود باش دیگه!” مامان هال گفت: “آه، خیلی خوب. میتونه بمونه.” خیلی سریع گفت: “خیلی، خیلی ممنونم!”

بعد خیلی سریع، بال هاش رو بهم زد تا مامان رو خشک کنه. مامانِ هال گفت: “خیلی ممنونم!” و رفت تا کمی نوشیدنی خنک توی سینی بیاره. خیلی سریع پرسید: “حالا چی بازی می کنیم، هال؟ قایم موشک جواب نداد. رقص داینو یه فاجعه بود و استخر پدالی هم یه اشتباه خیلی خیلی بزرگ بود.” خیلی سریع یه آه کشید.

هال گفت: “من می دونم چی کار می کنیم. ما کاری رو می کنیم که تو بهتر از همه انجام میدی!” بنابراین اونها پرواز کردن. این کاریه که دایناسورهای خیلی سریع وقتی میخوان با دوست هاشون خوش بگذرونن انجام میدن. و این بهترین بازیِ ممکن بود!