کلارک کوسه

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

کلارک کوسه

در تمام در یاهای آبی پهناور، در تمام دنیای آبی پهناور، بهترین مدرسه ماهی ها مدرسه ابتدایی تئودور روسترفیش بود.

و در میان همه ماهیان مدرسه تئودور روسترفیش، بزرگترین و قویترین ماهی، کلارک کوسه بود.

کلارک عاشق مدرسه بود، و عاشق معلمش، خانم اینکی دینک بود.

او عاشق بازی بالا و پایین پریدن و پیچ و تاپ خوردن با دوستانش بود. کلارک عاشق زندگی خودش بود.

کلارک کوسه فریاد زد.”مدرسه معرکه است!”

خانم اینکی دینک گفت “فریاد کمتر، مطالعه بیشتر”

کلارک کوسه داد زد “ساعت نهار خیلی جالب است!”

بهترین دوستش، جوئی مکرل گفت “نهار خودت را بخور با اشتها “

کلارک کوسه با صدای بلند گفت “زنگ تفریح محشر است!”

بچه های دیگر گفتند “خیلی خشن بازی می کنی، کلارک!”

کلارک از ته قلب کوسه ای خودش عاشق زندگیش بود. ولی خیلی زیادی عاشق همه چیز بود. او خیلی پر سر و صدا بود. خیلی نا آرام بود.

او بیش از حد تحمل بقیه ماهی ها کوسه بود.

بعد از مدتی، کسی با کلارک بازی نمی کرد. هیچ کس با کلارک نهار نمی خورد.

هیچکس در ساعت گفتگو کنار او نمی نشست. حتی بهترین دوستش، جوئی مکرل به او گفت “کمی آرام باش کلارک! اینطوری من را دیوانه می کنی!”

یک روز ، کلارک از خانم اینکی دینک پرسی. “بقیه چه مشکلی دارند؟”

خانم اینکی دینک به آرامی روی باله اش زد. ”کلارک، تو بعضی وقت ها خیلی خشن بازی می کنی، خیلی خشن غذا می خوری و -خدایا- حتی خیلی خشن کمک می کنی.”

کلارک گفت “ولی زندگی خیلی هیجان انگیز است!”

خانم اینکی دینک گفت “برای هر چیزی زمان و مکان خاصی هست” و بعضی وقت ها این هست قانونمان که آرام بمان.”

در زنگ تفریح، کلارک سعی کرد که آرام بماند، ولی تاب را با شدت زیادی هل داد. کلارک گفت “متاسفم” “فراموش کردم.”

جوئی مکرل گفت “وای!”

کلارک در وقت نهار سعی کرد که آرام بماند ولی همه چیزها آنقدر بوی خوبی می دادند که کلارک مقدار خیلی زیادی از نهار را یکباره با اشتها خورد.

کلارک گفت “متاسفم” “فراموش کردم.” دوستانش گفتند “ما گرسنه ایم!”

در کلاس، کلارک سعی کرد که آرام باقی بماند، ولی یک کتاب کلی ذوق زده اش کرد.

خانم اینکی دینک گفت “ الان زمان و مکان مناسبی نیست. به من بگو که چیست قانونمان”

کلارک گفت “آرام بمان”. “هی، مثل شعر شد!”

بعد فکر بزرگی به گله کوسه ای او زد.

او با خودش فکر کرد که اگر یک شعر بسازم، همیشه به یادم می ماند!

روز بعد، نقشه اش را اجرا کرد.

در کلاس درس ، وقتی که درس ها هیجان انگیز شدند، کلارک دوست داشت که از روی صندلی خودش بپرد. اما بجایش به خودش گفت: “وقتی معلم ها می کنند صحبت، نکن حرکت.”

و باورکردنی نیست. کارش جواب داد!

خانم اینکی دینک گفت “آفرین کلارک!” کلارک خندید. “درس ها خیلی جالب هستند!”

موقع نهار، همه چیز بوی مطبوعی داشت.

وقتی که کلارک می خواست غذا بخورد و بخورد و هیچوقت دیگر از خوردن دست بر ندارد به خودش گفت: “تنها، نهار خودت را بخور با اشتها.”

و باز هم جواب داد! دوستانش گفتند “آفرین، کلارک!”

م

کلارک با لبخند گفت: “نهار خیلی جالب است.”

در زنگ بازی، کلارک به خودش گفت:”این است قانونمان ، آرام بمان.” “بعد دوستانم راهم می دهند در بازیشان.”

ساعت بازی خیلی جالب است. کلارک یک بار دیگر عاشق زندگی خودش شد.

ولی بعد، سایه ای روی زمین بازی افتاد— سایه ای غول پیکر با شاخک های فراوان.

جوئی مکرل فریاد زد “او یک دانش آموز جدید است و خیلی هم ترسناک است!” “برای نجات جان خودتان شنا کنید.”

ماهی مرکب سرسره را له کرد و تاب را کند.

دانش آموز جدید گفت “وای. تقصیر من بود.”

کلارک گفت “صبر کنید” “او فقط می خواهد بازی کند.” “بیایید راهی پیدا کنیم!” او با تمام قدرتش به سمت دانش آموز جدید شنا کرد.

کلارک از همیشه خشن تر بازی کرد - بازی بالا پایین پریدن و پیچ و تاب خوردن.

وای، حتی یک بازی جدید اختراع کرد: ضربه زدن با دم

دانش آموز جدید نفس نفس زنان گفت “وای، خیلی جالب بود” و آرام گرفت.

کلارک گفت “اگر می خواهی بیایی به مدرسه، باید بمانی آرام و آهسته”

خانم اینکی دینک گفت “درست است ، کلارک” “و برای اینکه حواست به همکلاسی جدیدمان، سید ماهی مرکب بود هم متشکرم.”

همه فریاد زدند “هورا کلارک کوسه!”

آن شب مادر کلارک پرسید “عزیزم در مدرسه چه چیزی یاد گرفتی؟”

کلارک گفت “هر چیزی زمان و مکان خودش را دارد” بعضی وقت ها باید آرام بمانی.” “ولی بعضی وقت ها یک کوسه باید کاری را انجام دهد که یک کوسه باید انجام دهد.”