میمون بدعنق

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

میمون بدعنق

یه روز خیلی قشنگ، جیم پانزی از خواب بیدار شد و دید هیچ چیزی سر جاش نیست. خورشید بیش از حد درخشان بود، آسمون بیش از حد آبی بود، و موزها بیش از حد شیرین بودن. جیم گیج شده بود. چه خبر شده؟ همسایه ی بغلیش نورمن گفت: شاید بدعنق شدی. جیم با اصرار گفت: من بدعنق نیستم.

موقع قدم زدن، جیم مارابو رو دید. نورمن به مارابو گفت: جیم بدعنقه. مارابو پرسید: چرا بدعنقی، جیم؟ روز خیلی قشنگیه. جیم گفت: بدعنق؟ من؟ من بدعنق نیستم. مارابو گفت: اما ببین چطور وایسادی. نورمن گفت: درسته، کاملاً قوز کردی. پس جیم صاف وایساد.

بعد به لمور بر خورد. نورمن به لیمار گفت: جیم بدعنقه. لمور پرسید: چرا بدعنقی، جیم؟ روز خیلی قشنگیه. جیم گفت: بدعنق؟ من؟ من بدعنق نیستم. لمور گفت: ابروهات که بدعنق به نظر می رسن. نورمن گفت: درسته، ابروهات در هم رفتن. پس جیم ابروهاش رو بالا انداخت.

بعد پای جیم به یه مار گیر کرد و افتاد: نورمن گفت: وای نه، وقتی اینقدر احساس بدعنقی می کنی این بدترین اتفاقیه که ممکنه برات بیفته. جیم گفت: بدعنق؟ من؟ من بدعنق نیستم. مار گفت: پس چرا اخم کردی؟ نورمن در گوش مار گفت: فکر می کنم به خاطر اینه که پاش به تو گیر کرد. پس جیم لبخند زد.

بالأخره جیم خوشحال به نظر می رسید اما توی دلش احساس خوشحالی نمی کرد. همه دلشون می خواست جیم از این روز زیبا لذت ببره. پرنده ها می گفتن: باید همراه ما آواز بخونی. اما جیم دل و دماغ آواز خوندن نداشت. میمون ها میگفتن: باید همراه ما تاب بخوری. اما جیم دل و دماغ تاب خوردن نداشت. گورخرها می گفتن: باید همراه ما غلت بزنی. اما جیم حوصله ی غلت زدن نداشت. طاووس ها می گفتن: باید همراه ما قدم بزنی. جیم حوصله ی قدم زدن هم نداشت.

باید روی علف ها دراز بکشی. باید پاهات رو بکوبی زمین. باید آبتنی کنی. و شلپ شلپ کنی. باید یه نفر رو بغل کنی. باید بخندی. باید چرت بزنی. باید گوشت مونده بخوری. یا یه خرده عسل. باید بالا و پایین بپری. باید توی آفتاب بشینی. باید برقصی! اما جیم دل و دماغ انجام هیچ کدوم از این کارها رو نداشت.

بقیه می پرسیدن: چرا بدعنقی، جیم؟ روز خیلی قشنگیه. جیم درحالیکه به سینه اش می کوبید فریاد زد: من بدعنق نیستم. بعد با عصبانیت ترکشون کرد.

جیم از اینکه سر همه داد زده بود یه خرده پشیمون بود اما بیشتر دلش برای خودش می سوخت و آه کشان گفت: گمونم واقعاً بدعنقم. درست وقتی داشت حسابی غمگین می شد به نورمن برخورد. نورمن قوز کرده بود و ابروهاش در هم رفته بودن و اخم کرده بود.

جیم پرسید: چی شده؟ بدعنق شدی؟ نورمن گفت: نه، با جوجه تیغی رقصیدم. جیم پرسید: حالت خوبه؟ نورمن گفت: درد دارم، اما احتمالاً یه خرده دیگه حالم بهتر میشه. تو هنوز بدعنقی؟ جیم گفت: آره، اما احتمالاً منم یه خرده دیگه حالم بهتر میشه. فعلاً باید بدعنق بمونم. نورمن گفت: برای بدعنق بودن روز خیلی قشنگیه. جیم موافقت کرد و به همون زودی حالش یه خرده بهتر شد.