برف

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

برف

جغد پرهاش رو به هم زد. هوشمندانه گفت: “قراره برف بباره. من برف رو می شناسم.”

غازها جمع شده بودن. “ب-ب-برف؟” اونها با لرزه گفتن: “دریاچه مون قراره یخ بزنه.”

گوزن گفت: “برف قراره بباره. می تونم بوش رو تو نسیم حس کنم.”

خرس با خمیازه گفت: “آه، برف. وقتشه که من به خواب برم.”

خرگوش بچه هاش رو تو بغل کشید و گفت: “زمستون برف میاره. عسل های من، و کت های سفید ما رو.”

روباه گفت: “آه برف! اون ابرها پر از برفن.”

و بعد، برف بارید. دونه های برف تو آسمون می چرخیدن. بعضی خیلی بزرگ بودن. بعضی خیلی کوچیک. و همه شون خیلی ظریف.

جنگل ساکن و آروم بود. و با یه پتوی درخشان پوشیده شده بود.

روباه خزهاش رو سیخ کرد: “خزهام مثل آتیش می مونه در مقابل برف سفید.”

توله خرگوش ها با خنده گفتن: “ما به سفیدی ای که می تونیم باشیم، هستیم. به سفیدی برف.”

خرس وقتی داشت به خواب میرفت، زیر لب گفت: “برف … برف … خیلی خوابم میاد.”

گوزن آب دماغش رو بالا کشید و گفت: “هوای ترد و خنک بعد از برف رو دوست دارم.”

غازها گفت: “جنوب! ما پرواز می کنیم جنوب. برف خیلی طولانیه.”

جغد گفت: “برف می مونه. ولی تو یه روز بهاری چکه چکه آب میشه.” اون خردمندانه گفت: “من برف رو می شناسم. ولی تو بهار آواز می خونم.”