ما همه چیز را با هم تقسیم میکنیم

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

ما همه چیز را با هم تقسیم میکنیم

در روز اول مدرسه، آنها نمی دانستند که چه کاری انجام بدهند.

آماندا و جرمای به یکی از کلاس های مهدکودک رقتند و آماندا یک کتاب برداشت. جرمای نزدیک آماندا آمد و گفت : آن کتاب را به من بده.

آماندا گفت : نه من دارم به این کتاب نگاه می کنم. من این کتاب را به تو نمی دهم. بعد جرمای راهی را که با برادر کوچکترش کارساز بود را امتحان کرد. او گفت : اگر آن کتاب را به من ندهی ، من جیغ و فریاد میزنم.

آماندا گفت : خیلی بد شد!

بعد جرمای دهانش را خیلی زیاد باز کرد و جیغ کشید: اااااااااااااااااااااااااااااااا!

آماندا کتاب را در دهان جرمای فروبرد: بلامپ. جرمای گفت: اییییییی!

معلم با عجله آمد و گفت: ببینید . اینجا مهدکودک است. ما در مهدکودک تقسیم میکنیم. ما همه چیز را تقسیم میکنیم.

آماندا و جرمای گفتند : باشه، باشه،باشه،باشه،باشه.

جرمای با آجرها شروع کرد به ساختن یک برج . آماندا نزدیک آمد و گفت : آن آجرها را به من بده. جرمای گفت: من آجرها را به تو نمی دهم. من دارم یک برج می سازم.

بعد آماندا راهی را که با برادر بزرگترش کارساز بود امتحان کرد. او گفت : اگر تو آن آجرها را به من ندهی من همه آنها را خراب میکنم و به زمین میریزم!

جرمای گفت : خیلی بد شد.

بعد آماندا آجرها را به زمین ریخت: کراش! آجرها همه جا پخش شدند. آماندا فریادزد : آخ، آی، آخ، آی،آخ، آی.

معلم با عجله آمد و گفت : ببینید، اینجا مهدکودک است. در مهدکودک ما تقسیم میکنیم. ما همه چیز را تقسیم میکنیم.

آماندا و جرمای گفتند : باشه، باشه، باشه، باشه، باشه.

جرمای و امندا رفتند که با رنگ بازی کنند. جرمای گفت: من اولم. آماندا گفت : نه من اولم. جرمای گفت : اگر نذاری من اول باشم من جیغ و فریاد می کشم.

آماندا گفت : خیلی بد شد.

آماندا و جرمای هر دو اول بودند پس رنگ ها همه جای اتاق پخش شدند. جرمای تا آنجایی که می توانست بلند فریادکشید: اااااههه!

معلم و همه بچه ها با عجله آمدند و گفتند: ببینید. اینجا مهدکودک است. ما در مهدکودک تقسیم میکنیم. ما همه چیز را تقسیم میکنیم.

بعد جرمای به آماندا نگاه کرد و گفت : خوب آماندا. ما باید چیزها را تقسیم کنیم. چه چیزی را تقسیم کنیم؟ آماندا گفت : نمی دونم. بیا تقسیم کنیم …. تقسیم کنیم… کفشهایمون را تقسیم کنیم.

جرمای گفت: پیشنهاد خوبیه. بعد آنها کفشهایشون رو به همدیگه دادن . جرمای گفت: اینجا را نگاه کن ، کفش های صورتی. آنها درست اندازه هستند.مامان من هیچ وقت برای من کفش صورتی نگرفته بود.اینها عالی هستند! بیا تقسیم کنیم… تقسیم کنیم… پیراهن هایمون را به همدیگه بدهیم.

بعد آنها پیراهن هاشون رو به همدیگه دادن، جرمای گفت : اینجا را نگاه کن، یک پیراهن صورتی، هیچ پسر دیگه ی در مهدکودک پیراهن صورتی ندارد.

آماندا گفت: آره، جالبه. بیا تقسیم کنیم…. بیا تقسیم کنیم… بیا شلوارهایمان را با هم تقسیم کنیم.

جرمای گفت “ووو، شلوار صورتی! معلم آمد و گفت : اوه جرمای و آماندا. شما وسایلتون رو با هم تقسیم کردید. شما یاد گرفتید که در مهدکودک چطوری رفتارکنید.شما خیلی بزرگ شدید و جرمای من واقعا دوست دارم…

جرمای شلوار صورتی! آن شلوار صورتی را از کجا گرفتی؟

جرمای گفت: او ، مشکلی نیست ، من و آماندا لباس هایمان را با هم تقسیم کردیم.

معلم فریادکشید: شما چه کاری انجام دادید؟چه کسی به شما گفته که می تونید لباسهاتون رو با هم تقسیم کنید؟

و همه بچه ها گفتند: ببینید، اینجا مهدکودک است و ما در مهدکودک تقسیم میکنیم…