نانسی کلانسی و دندان خیلی لق

نکته اول:

ابتدا می‌توانید یکی دو بار به‌صورت تفننی این داستان را به‌صورت صوتی یا تصویری ببینید. اما برای یادگیری زبان انگلیسی بایستی تکنیک‌های سایه و استراتژی‌های گفته‌شده در نوشته‌ی پنج استراتژی برای تقویت مکالمه را روی این داستان پیاده‌سازی نمایید.

نکته دوم:

اگر سطح این داستان مناسب شما نبود، میتوانید به بخش داستان کوتاه انگلیسی وبسایت زبانشناس مراجعه کرده و داستان دیگری انتخاب نمایید.

نانسی کلانسی و دندان خیلی لق

لیونل و من در حال تاب خوردن روی میله بازی هستیم. لیونل وارونه تاب می خورد.

لیونل می گوید “هو! هو! من یک میمون هستم!” و زیر بازوهایش را می خاراند.

لیونل دوباره تاب می خورد. او به یک میله می خورد . او می گوید “آخ!”

لیونل به روی زمین می پرد. من هم پایین می پرم. دست هایش روی دهانش است. کمی لخته خون بود! (لخته خون عبارتی شیک برای خون است.) من فریاد زدم “خانم گلس، سریع بیایید”. “لیونل آسیب دیده است.” (که کلمه ای شیک به معنی صدمه دیدن است.) لیونل با لبخند می گوید “من خوبم.” او یک دندانش را از دست داد. در دستش بود. “ از قبل لق بود.”

خانم گلس به من اجازه می دهد که همراه لیونل به دیدن پرستار برویم.

قبل از هر چیز، لیونل دهانش را می شوید.

بعد پرستار یک دندان پلاستیکی که روی یک زنجیر است را به لیونل می دهد. تق! سرش باز می شود. دندان داخلش گذاشته می شود. تق! سرش با یک صدای کوچک بسته می شود.

لیونل کل روز گردنبند دندانش را دور گردنش می اندازد.

من هم مشتاقم که یک گردنبند دندان داشته باشم. (یعنی خیلی خیلی دوست دارم یکی از آنها را داشته باشم.) ولی فقط اگر دندانت در مدرسه بیفتد یکی از آنها را می گیری. یکی از دندانهایم لق شده است. بهتر است در خانه نیفتد.

در تمام هفته دندانم لق تر و لق تر می شود. در مدرسه خیلی تکانش می دهم. در کلاس هنر خیلی تکانش می دهم. موقع ناهار خیلی تکانش می دهم.

در خانه اصلاً تکانش نمی دهم. چیزهای نرم زیادی مثل موز و بستنی می خورم. زیاد حرف نمی زنم. ممکن است که حرف زدن باعث شود که دندانم بیفتد.

پدرم می پرسد “می خواهی دندانت را بکشم؟ درد ندارد.” من فریاد می زنم ““نه!” نباید در خانه بیفتد.

روز پنجشنبه د ر مدرسه، دندانم آنقدر لق می شود که هر لحظه ممکن است بیفتد. صبر می کنم تا بیفتد. ولی زنگ آخر می خورد و دندانم هنوز به کله ام وصل است.

باید مانع از این بشوم که دندانم امشب بیفتد! (مانع شدن یعنی جلوی چیزی را گرفتن.) یک نوار کوچک دورش می گذارم.

مادرم می پرسد” دهانت چه شده است؟” یک یادداشت می نویسم تا برای او توضیح بدهم. دندانم خیلی لق است. نمی خواهم قبل از مدرسه بیفتد. بعد یک گردنبند دندان می گیرم.

آن شب با دهان باز می خوابم. هیچ ریسکی نمی کنم.

صبح جمعه، با دقت لباس می پوشم. شروع به حرکت به سمت مدرسه می کنم. عطسه می کنم “آچوو!” وای نه! عطسه کردن باعث شد دندانم بیفتد. در دهانم هست.

هنوز در مدرسه نیستم. آیا این یعنی گردنبند دندان نمی گیرم؟ ولی دندانم هنوز در دهانم هست. بنابراین می شود گفت که هنوز نیفتاده است.

لبهایم را محکم روی هم می گذارم. خیلی تند حرکت می کنم. سر انجام در مدرسه حاضر می شوم. (حاضر شدن کلمه ای شیک برای رسیدن به جایی است.) دندانم را در دستم می اندازم. داد می زنم “دندانم افتاد!”. خانم گلس من را پیش پرستار می فرستد.

او لا لا! من یک گردنبند دندان دارم. خیلی شکلش جالب است. تمام روز آنرا دور گردنم می اندازم. ولی حدس بزن چه شده؟ احساس شادمانی نمی کنم. (کلمه شیک خوشحال بودن است.) سرانجام اعتراف می کنم. اعتراف یعنی حرف زدن در مورد کار بدی که انجام داده ای. به خانم گلس می گویم که دندانم چطور افتاد. “باید گردنبند دندانی را برگردانم.”

خانم گلس یک دقیقه فکر می کند. یک دقیقه کلمه شیکی برای یک ثانیه است.)” دندانت در خانه نیفتاد. آنموقع در حرکت بودی. این یعنی در راه مدرسه. فکر می کنم که این هم حساب می شود.

خانم گلس با پرستار موضوع را بررسی می کند. پرستار موافقت می کند. گردنبند دندان برای همیشه مال من است.

برای اولین بار در کل روز ، میخندم، یک خنده بزرگ —با سوراخی در آن!

لغت های شیک ننسی فانتزی